Oromia bölgesindeki Şeyh Hüseyin'in mezarına yoğun ilgi
Şeyh Hüseyin, Güneydoğu Etiyopya'daki Oromia bölgesinde bir kasabadır. Bölgeye İslam'ı tanıtan ve birçok mucize gerçekleştirdiği söylenen 13. yüzyıl Sufi Şeyh Hüseyin'in mezarı binlerce kişi tarafından ziyaret edilmektedir.
Doğu, güney ve batı Oromia, Etiyopya, Sudan, Somali ve Cibuti bölgelerinden binlerce insan tapınağı ziyaret ediyor. Bölge uzaktadır ve türbeye ulaşmak için iki günlük çamurlu yollardan geçmek gerekmektedir.Kutsal alana girmek için yalınayak olmanız gerekir. İçeri girdiğinde herkes yasaya saygı duyuyor: hırsızlık, kavga, yüksek sesle müzik veya hakaret yok. Atmosfer çok rahat. Derin oturmuş bir hoşgörü geleneği, Hıristiyanların bile toplantıya katılmasını sağlar
Ziyaret sırasında, Oromo Sufi Şeyhleri kolye ve tespih boncuklarından yapılmış süslü peruklar giyerler. Peruk büyüdükçe, Hüseyin'e olan bağlılıkları artar. Yaşlılar toplumda büyük prestije sahip: burada, Sheikh Feisal, misafirlerini balla karşıladı, bu büyük bir saygı göstergesi.Toplanma sırasında her yerde Y şeklinde tahta çubuklar bulunacaktır. Bunlara qhanqeeʹ denir ve Şeyh Hüseyin’in bastonunun kopyalarıdır. Ziyaretçiler bunu barış ve sevginin sembolü olarak görüyor. Şeyh Hüseyin'in hanqee ile mucizeler yarattığı bildiriliyor. Birçok dükkan türbe yolunda onları satıyor.
Ziyaretçiler, Jima'dan gelen insanlar gibi, şeyhlerinin etrafında dua ederek barınak altında yaşarlar. Ancak asıl faaliyet, buğulu bir sis dalgasında devam ediyor. Khat çiğnendiğinde uyarıcı görevi gören ve zihni açan yapraklı bir bitkidir. Bununla birlikte, bu etki hızlı bir şekilde yerini hafif disfori, kaygı, reaktif depresyon, uykusuzluk ve - aşırı durumlarda - anoreksi ile değiştirir.Kutlamalar sırasında her bir ziyaretçi grubu liderine özel bir görev verilir. Bazıları danslardan, bazıları dualardan, bazıları ise tapınaklara açılan kapıları izlemekten sorumludur.
Tapınakların bekçisi Ziyaretçiler kutlama için toplamak amacıyla bir korna çalıyor. Törenler günün her saatinde gerçekleşiyor, gruplar Ziyaretçilerin dikkatini çekmek için yarışıyor - ne kadar çok ziyaret olursa, prestij o kadar büyük.Yerel tarikattaki önemli uygulamalardan biri, Baarooʹ denilen Şeyh Hüseyin’i öven şarkıların söylenmesidir. Şarkıcılar yüksek sesle megafonlara seslenirler, onlara yiyecek, su ve khat veren Ziyaretçilere şükranlarının bir ifadesi olarak seslenirler.
Türbelerin beyaz duvarları Kur'an'dan alınmış devasa yazıtlarla süslenmiştir. Ziyaretçiler, zaman zaman geçitten geçerek türbelere küçük kapılardan girerek vakit geçiriyorlar. Bir Müslüman Mekke'yi ziyaret edemezse, Etiyopya'nın İslam toplumu tarafından “Küçük Mekke” olarak bilinen Şeyh Hüseyin'i ziyaret edebilir.Çocuklar yüzlerini ʹjarawaʹ - tapınaktan sekiz kilometre uzaklıktaki bir mağarada bulunan sihirli güçlere sahip olduğu bilinen beyazımsı kireçtaşı tozu ile boyamaktadır.. Yerel göletlerden gelen su da kutsaldır: hacılar onu içerler ve onu alıp kullanırlar.Ziyaretçiler, Hüseyin'i ilahi bir kurtarıcı olarak gördüklerinden, pek çoğu sağlık sorunlarına çözüm bulmak, mesleki başarıları veya ailelerinin refahı için dua ediyor.
Şeyh Hüseyin'in kutlamaları aşırılık yanlıları tarafından sürekli tehdit altında. Şeyh Hüseyin kültüne taraftarlar genellikle sosyal marjinalleşmeyle karşı karşıya kalıyor. Taciz ve türbelerin yıkılması, Ziyaretçi sayısında düşüşe neden olduEtkinlikte, ziyaretçilerden küçük notlar ve madeni paralar toplayan yüzlerce dilenci bulunuyor. En zengin hacılar fedakarlıkta deve, keçi veya sığır sunmakta ve et topluluk içinde paylaşılmaktadır.Şeyh Hüseyin tarikatı, yakında UNESCO tarafından sınıflanabilecek canlı bir gelenektir. Henüz Dünya Miras Alanları listesindeyken olmasa da geçici listeye girdi. Kendi başına bir dövülmüş turist izinin ne kadar uzakta olduğunu göz önünde bulundurarak bir mucize gibi!
Kaynak: Eric Lafforgue